Znacznie trudniej go zobaczyć, niż łabędzia niemego. Łabędzie krzykliwe zamieszkują arktyczną tundrę i jeziora w pobliżu koła podbiegunowego. Chętnie zimują na terenie Żuław Wiślanych. Łabędź krzykliwy różni się od niemego długą, prostą szyją i czarno-żółtym dziobem.
Łabędź krzykliwy - wygląd
Wielkością podobny do popularnego łabędzia niemego. W odróżnieniu od niego ma prostą szyję, a dziób czarny z żółtą nasadą sięgającą klinem do połowy jego długości. Upierzenie całkowicie białe. Młode ptaki są jednolicie szare i mają szarą nasadę dzioba. Ptaki te porozumiewają się, wydając nosowe okrzyki. Lecą cicho, bez szumu skrzydeł.
Występowanie
Gatunek wędrowny. Występuje w północnej części Europy i na Syberii. Zimuje w środkowej i zachodniej Europie. W Polsce jest od X do III, najczęściej na wybrzeżu Bałtyku oraz w zachodniej częście kraju.
Biotop
Środowiskiem życia łabędzia krzykliwego są zarośnięte roślinnością jeziora, stawy hodowlane i zabagnione starorzecza. W okresie przelotów zatrzymuje się na wybrzeżach morskich, płytkich jeziorach, a także na polach uprawnych.
Lęgi
Gniazdem jest kopiec z roślin wodnych, ułożony w płytkiej wodzie wśród przybrzeżnych szuwarów. Składa 5-6 szarozielonkawych jaj. Wysiadywanie trwa. ok. 35 dni. Pisklęta po wykluciu opuszczają gniazdo i są wodzone przez oboje rodziców przez ok. 3 miesiące.
Pokarm
Żywi się roślinami wodnymi, zbieranymi na lądzie lub powierzchni wody. W zimie zjada też skorupiaki wodne.
Posłuchaj śpiewu
Mapa występowania
Publikacja współfinansowana przez Pomorską Regionalną Organizację Turystyczną.
Stowarzyszenie Żuławy
ul. Sikorskiego 23
82-100 Nowy Dwór Gdański
NIP 5792182998
KRS 0000115819