Niewielki ptak widywany nad wodą, często w stadach z mewami. Wyróżnia się długimi, smukłymi skrzydłami, rozwidlonym ogonem i długim, wąskim dziobem.
Rybitwa rzeczna - wygląd
Jest nieco smuklejsza od śmieszki – długość ciała wynosi 32-35 cm. Ubarwienie w większości białe. Lekko popielaty wierzch ciała, czarne brzegi skrzydeł i czarna czapeczka na głowie. Skrzydła długie, w kształcie trójkąta, ogon rozwidlony. Dziób długi, cienki w kolorze czerwonym z czarnym końcem.
Występowanie
Gatunek wędrowny. Zamieszkuje Europę i wiekszą część Azji. Zimuje w Afryce. W Polsce jest od IV do X. Rybitwa rzeczna jest dość liczna na terenie całego kraju, także na obszarze Żuław Wiślanych. Obserwować ją można zarówno nad wybrzeżem morskim, jak i nad wodami śródlądowymi.
Biotop
Środowiskiem życia tego gatunku jest wybrzeże morskie, piaszczyste brzegi jezior, a także wyspy i łachy w nurcie rzek, zbiorniki zaporowe, żwirownie i duże stawy hodowlane – jeśli brzegi pokryte są niską roślinnością. Gniazduje samotnie lub w koloniach.
Lęgi
Rybitwa rzeczna zakłada gniazdo na plażach i piaszczystych wyspach lub zarośniętych brzegach jezior. Składa 2-3 oliwkowe, nakrapiane jaja.Wysiadują je oboje partnerzy przez 22-28 dni. Młode opuszczają gniazdo po kilku dniach, ale lotność uzyskują po 4 tygodniach.
Pokarm
Zjada drobne ryby i bezkręgowce wodne. Poluje na nie, szybując z powietrza do wody.
Posłuchaj śpiewu
Mapa występowania
Publikacja współfinansowana przez Pomorską Regionalną Organizację Turystyczną.
Stowarzyszenie Żuławy
ul. Sikorskiego 23
82-100 Nowy Dwór Gdański
NIP 5792182998
KRS 0000115819